>:(ขอระบายด้วยหน่อย โรงพยาบาล 30 เตียงมันไม่มีงานทำหรือไง (IT) ทำไมสำนักงบประมาณไม่ยอม ให้ตำแหน่งพนักงานราชการบ้าง ทั้งๆ ที่ผู้ใหญ่ก็ไฟเขียวให้หมดแล้ว ซวยจัง อยู่ด้วยความหวัง ทนทาน ไม่ยอมไปสอบที่ไหน หวังจะพัฒนา ฮ่า.......เหนื่อย
ใจเย็นๆนะครับ
ลอง อ่านกระทู้นี้ดูครับ อาจจะทำให้ใจเย็นลงครับ
http://hosxp.net/index.php?option=com_smf&Itemid=28&topic=9414.msg54159#newสุดท้าย อย่าละทิ้งโอกาสครับ โอกาสมาเมื่อใดเราควรจะไขว่ขว้าไว้ครับ
จะได้ไม่เสียดายโอกาสที่มันผ่านพ้นไป
ในเมื่อเราเปลี่ยนสิ่งรอบตัวไม่ได้ เปลี่ยนตัวเองง่ายกว่าครับ
(ลองมองหาหนทางอื่นบ้าง บางทีอาจยังมีหนทางอื่นที่เราสามารถทำมันได้ดีกว่านี้ครับ)
ทุกวันนี้ผมก็เครียดและกังวล กับงานมากเกินไป อายุเพิ่งจะ 26 เป็น ไมเกรนแล้วครับ
ชีวิตผมถ้ายังเครียดและงานเยอะขนาดนี้ ผมรู้ตัวดีอายุสั้นแน่ๆ แต่ถ้าเราไม่ละทิ้งบ้าง ไม่ปล่อยบ้าง คนที่เสียใจที่สุดคือคนที่เรารักครับ มีคนที่ผมรักหลายคนบอกให้ผมเปลี่ยนงานได้แล้ว
ทำมา 2 ปี เงินเก็บก็ไม่มี แล้วเค้าตอบกลับมาคำนึง แล้วเมื่อไหร่จะมี ขนาดทำมา 2 ปี แล้วยังไม่มีเงินเก็บเลย
ผมถึงเริ่มมองเห็นอนาคตตัวเองแล้วครับ
ผมต้องอยู่เวรไปตลอดชีวิตหรือ (ถามตัวเอง) แล้วเวลาที่ผมจะอยู่กับครอบครัวในอนาคต
ต้องคอยระวังระบบงานที่โรงพยาบาล กังวลระบบล่ม (คุ้มกันไหมเนี่ยกับ เงินเดือน 8410)
เมื่อไรจะหยุดได้ เมื่อไรจะพักได้
เวลา = ชีวิต คนเรามีเวลาในชีวิตไม่ยาวนานนัก ควรใช้ชีวิตอย่างมีความสุข
เราใช้ชีวิตกับงานมากเกินไปหรือเปล่า ชีวิตเราก็จะมีแต่งานๆๆๆๆๆ ไม่ได้ใช้ชีวิตที่เราต้องการ
ผมไม่ได้เจอกับคำนี้มานาน "อิสระ ในการชีวิต"
ผมกำลังจะทำมันให้ได้