ผมก็ท้อ ผมก็เหนื่อย ผมก็จะไม่ไหว
ตอนนี้ก็จะไม่ไหว
แต่สิ่งหนึ่ง ที่ได้รับก็คือ
การเข้าใจชีวิตมากขึ้นครับ และได้เรียนรู้กับความอดทนครับ
วันที่เราอดทน จนสุดๆ แล้วไม่ไหว วันนั้นหล่ะคับ จะมีชุมชนแห่งนี้ที่คอยให้กำลังใจครับ
ผมเคยคิดจะละทิ้งวงการ แล้วหันไปทางอื่น แต่คิดมาคิดไป สงสารหัวหน้าคับ
หัวหน้าดีมากคับ ช่วยเหลือผมตลอด รักลูกน้อง ถึงแม้เภสัชในห้องจะเกลียดผมมากกว่าครึ่งห้องก็ตาม
แกซื้อใจลูกน้องได้ครับ ถ้าผมออกไป แกคงรับภาระมากมายแน่นอน
ผมคิดว่าถ้าระบบต่างๆในโรงพยาบาลสมบูรณ์ ผมถึงมีสิทธิที่จะเลือกทำงานอีกครั้งคับ
แต่ตอนนี้(ชักจะ เริ่มกลับมาสงสารตัวเองแล้วครับ
)
กำลังใจมีให้เสมอครับ สำหรับชุมชนแห่งนี้......