ไม่ได้เข้ามาหลายวันเหมือนท่าน udomchok
ไม่ได้ตั้งใจส่งทีมแพทย์ พยาบาลไปช่วยหรอกครับ แค่ผลัดกันไป ไปทำหน้าที่ ใช้หนี้แผ่นดิน ครับ พี่น้อง
แต่เมื่อวันศุกร์ ถูกตามเพราะมีระเบิดแก๊สน้ำตา เลยไปช่วยที่เต๊นท์พยาบาลครับ 
คนที่ไม่เคยไป อาจจะนึกภาพไม่ออก แต่พยาบาลที่นี่หลายคนบอกเหมือนไปเดินเที่ยว มีที่ shopping มีเชียร์กีฬาสี ฯลฯ. สนุกครับ (ความรู้สึก ไม่เหมือนนั่งอ่านหนังสือพิมพ์ ดูทีวี)
จริง ๆ ผมคิดถึงการไปออกค่ายลูกเสือน่ะครับ อาบน้ำกลางแจ้ง เวลามีกิจกรรม(ปะทะกับกองกำลังตำรวจ)ก็ไปรวมพลกัน ทำกิจกรรมเสร็จก็แยกย้ายกันไปพักผ่อน เดินเล่น
คือ ตรงนี้อยู่ที่ว่าเราอยู่ตรงส่วนไหนของสนาม(รบ) น่ะครับ
- ถ้าเราอยุ่หน้าเวที คอยฟังอภิปราย ปราศรัย อย่างเดียวก็ดูเหมือนไม่มีอะไร สบาย ๆ
- ถ้าเราอยู่ใกล้จุดปะทะ (ประตูต่าง ๆ) ก็อาจจะรู้สึกตึงเครียดขึ้นมาอีกหน่อย
- ถ้าอยู่หน่วยแพทย์ ก็มีอีกความรู้สึกหนึ่ง
- ถ้าไปออกแรงปะทะ ถูกตี ก็อีกความรู้สึกหนึ่งครับ
ขึ้นอยู่กับว่าตอนนั้น ๆ จะอยู่ในสถานการณ์แบบไหน
- บางคนไปฟัง ไปตบมือ ไปโห่-ฮา อย่างเดียว แต่ไม่ได้ไปทำอย่างอื่น
- บางคนไปทำแบบข้างบน แต่พอมีการเีรียกระดมพลก็ไปช่วย (ช่วยตั้งแต่ขนขยะไปทิ้ง ย้ายเต้นท์ หรือแจกข้าว แจกน้ำ ฯลฯ แล้วแต่จะขอแรงกัน)
- บางคนทำแบบข้างบน แต่เวลามีตำรวจมาก็ไปอยู่ด่านหน้า คล้องมือกับเพื่อน ๆ ที่เพิ่งรู้จักกันไม่กี่วัน หรือไม่กี่นาที
-------------------------------------------------------
ขออภัยด้วยครับ ที่ทำให้หัวข้อของ JHCIS กลายเป็นหัวข้อของพันธมิตรไปซะแล้ว
หัวข้อ: JHCIS มาแย้ว.... (อ่าน 8059 ครั้ง)