... จริงๆ แล้ว พวกเราด้วยกันหลายๆ ท่าน ที่อยู่กับ HOSxP มานาน
นานจนบอกได้ว่าพวกเราผูกพันและรู้สึกว่าพวกเราเองเป็นส่วนหนึ่งของชุมชนแห่งนี้
พวกเราด้วยกันหลายๆ ท่าน ที่ผมบอกนี้
เคยมีการพูดคุย แลกเปลี่ยนกัน ตามโอกาสที่พวกเราพอจะได้มาเจอกันหรือมีการติดต่อกัน
หลายท่านเข้าใจ หลายท่านรู้ หลายท่านทราบดีว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง
แต่ ในการพูดคุย แลกเปลี่ยนกันนั้น สิ่งหนึ่งที่พวกเรามีเหมือนกัน ตรงกัน คือความรู้สึกเป็นห่วง อ.mn
ความที่แต่ละท่าน ผ่านร้อนผ่านหนาวมามาก
ก็เลยไม่ใช่แค่การเป็นห่วงธรรมดาครับ แต่เป็นห่วงมาก ...
ก็นั่งคุย นั่งคิดกันไป ว่า ไอ้นั่นควรเป็นอย่างนั้น ไอ้นี่ควรเป็นอย่างนี้ ......
คิดกันไป เสนอความคิดกันไป ตามแต่ความรู้และประสบการณ์ชีวิตของแต่ละคนที่มี
ถามว่าคิดกันเรื่องอะไร? ก็คิดกันว่า
จะทำอย่างไร อ.mn ถึงจะได้รับในสิ่งที่ อ.mn ควรจะได้รับ สำหรับสิ่งที่เรียกว่า HOSxP ที่ อ.mn ทุ่มเทแรงกายแรงใจสร้างมันขึ้นมา
และก็ ไม่มีใครเลยสักคน ที่จะมีความคิด ความรู้สึกคลางแคลงใจในความเป็นตัวตนของ อ.mn เลยแม้แต่น้อย
แต่ว่า บางสิ่งบางอย่างที่พวกเราหลายท่านได้รับรู้มา ก็ไม่ได้เป็นเพราะปัจจัยเรื่อง
ราคา ที่สูงหรือต่ำเพียงอย่างเดียวเท่านั้น ที่เราพอจะบอกได้ว่ามันคือปัญหา
ปัญหาที่ทำให้
ต้องมีการขุดกระทู้มาเตือนกันดีๆ แม้จะผ่านมาหลายปีแล้วก็ตาม
ถึงแม้จะมี บางแห่ง บางที่ บอกว่า เรื่องนี้มันคือปัญหาใหญ่ของเขาก็ตาม
แต่ก็อาจจะมีปัจจัยด้านอื่นๆ ด้วย
ปัจจัยอื่น คืออะไร?
ถามว่าคุยกันแล้ว แสดงความคิดเห็นกันแล้ว ก็ปล่อยให้มันลอยหายไปกับสายลมหรือเปล่า
จริงๆ การที่จะบอกแบบนั้น มันก็คงจะไม่ผิดไปสักทีเดียว เพียงแต่...
เมื่อเราคุยกันแล้ว ก็ถามกันว่า สิ่งที่พวกเราคิดตามแนวทางของเรานั้นนั้น ควรที่จะให้เกิดการรับรู้ไปยังคนที่เราคิดว่าควรรับรู้ต่อไปหรือเปล่า
สิ่งที่เกิดขึ้นต่อมา คือ ความเงียบ .......
นั่นคือคำตอบ เป็นคำตอบที่ทุกคนรับรู้ได้ จากประสบการณ์ชีวิตของแต่ละคน
ตัวผมเอง ในตอนนี้ก็ยังไม่แน่ใจในตัวเองเลยครับ ว่าผมควรที่จะเขียนบอกเล่าเรื่องราวอะไรแบบนี้
หรือเปล่า
แต่สิ่งที่ผมแน่ใจในตัวเองก็คือ
ความชื่นชม ความศรัทธา ความอาทรห่วงใย ความหวังดี ที่มีให้กับ อ.mn
ผมยังมีเหมือนเดิมเสมอไม่เปลี่ยนแปลง
... ยังคงเป็นกำลังใจให้ อ.mn เสมอครับ ....
....